Przyczyny powstawania znamion barwnikowych

Znamiona barwnikowe powstają najczęściej w wyniku działania promieni słonecznych, ale nie jest to jedyna przyczyna ich występowania. Naukowcy i badacze uważają, że w wielu przypadkach winna jest synteza białek, a właściwie ich mutacja.

Do tej pory nie określono jednak jednoznacznie dlaczego powstają znamiona barwnikowe. Ich występowanie powodować może kilka czynników. Jednym z nich bez wątpienia jest predyspozycja genetyczna. Stoi za nią teoria, która opiera się na modelu wieloczynnikowego rozwoju znamion. Pieprzyki mogą też jednak powstawać w wyniku działania promieni słonecznych. Często pojawiają się bowiem na częściach ciała, które są narażone na długotrwałe działanie słońca.

Rzadziej znamiona barwnikowe powstają w wyniku działania szkodliwych czynników chemicznych. Do mniej znanych powodów należą także zaburzenia endokrynologiczne, które przejawiają się we wzroście stężenia estrogenów i melatoniny. Niekiedy zmiany skórne pojawiają się także w wyniku mechanicznych urazów skóry.

Rozwój zmian barwnikowych

Jedną z najbardziej prawdopodobnych i częściowo potwierdzonych przyczyn rozwoju zmian barwnikowych nabytych oraz wrodzonych jest synteza białek w naszym organizmie. Czasami nie jest ona doskonała i w wyniku niewielkich mutacji pojawiają się białka znacznie różniące się od pozostałych. Nie pozostaje to bez wpływu na powstawanie znamion barwnikowych.

Promienie słoneczne również mają na to niebagatelny wpływ. Opalanie powoduje bowiem uszkodzenia komórek, które zaczynają się szybko i nierównomiernie mnożyć. W efekcie rośnie stężenie barwnika, ale tylko w niektórych rejonach skóry.

Najważniejsze zmiany barwnikowe

Najczęściej zmiany manifestują się w postaci wystających ponad powierzchnię skóry plam. Mogą one być pojedyncze, albo występować grupami. Najczęściej mają po kilka milimetrów, ale zdarza się, że pojawiają się olbrzymie, kilkucentymetrowe znamiona, a w skrajnych przypadkach mogą one zająć np. nawet całą skórę pleców dziecka.

Zawsze są ciemniejsze od skóry, czasami błękitne z granatowymi przebarwieniami. Bardzo łatwo je zlokalizować, bo w prosty sposób „odcinają” się od skóry. Najczęściej z biegiem czasu nie rosną, nie są też bolesne i nie obserwuje się ich krwawienia. Znamiona wrodzone mogą oczywiście znajdować się w miejscu, w którym nie ma mowy o nasłonecznieniu.

Obserwuj znamiona barwnikowe

To, że znamiona barwnikowe nie bolą i nie odczuwa się w związku z ich występowaniem żadnych dolegliwości, nie oznacza, że można o nich zapomnieć. Należy je cały czas obserwować, a najlepiej  kontrolować co 6-12 miesięcy podczas wizyty u dermatologa. Naszą czujność powinny wzmóc przede wszystkim zwiększające się rozmiary znamion, a także pojawienie się nieregularności w ich obrysach. Bez reakcji nie powinny też pozostawać krwawienia, a także zmiany kolorów i odbarwienia.