Łojotokowe zapalenie skóry – dane statystyczne
Łojotokowe zapalenie skóry jest zapalną chorobą o przewlekłym przebiegu i tendencją do nawrotów, szczególnie jesienią i zimą. Występuje powszechnie, a wśród części pacjentów i lekarzy panuje przekonanie, że jest to niewielkie odstępstwo od fizjologii. Na łojotokowe zapalenie skóry cierpi ok. 1-3% całej populacji. Z prowadzonych obserwacji wynika, że w przypadku 5% chorych objawy są tak nasilone, że konieczna jest pomoc lekarska.
Łojotokowe zapalenie skóry dotyka ludzi w każdym wieku, jednakże znacznie częściej zapadają na nią osoby w grupie wiekowej 18-40 lat. Znacznie częściej chorują mężczyźni, a z niektórych źródeł wynika, że współczynnik zachorowalności mężczyzn jest 6-krotnie wyższy niż współczynnik u kobiet.
Łojotokowe zapalenie skóry – obraz kliniczny
Typowe objawy łojotokowego zapalenia skóry to delikatny rumień, któremu towarzyszy silne złuszczanie naskórka. Złuszczanie przebiega w sposób otrębiasty, a w niektórych przypadkach dochodzi do powstawania strupów. Na początku łojotokowego zapalenia skóry zmiany występują na owłosionej skórze głowy, następnie przenoszą się na nieowłosioną skórę przylegającą – głównie na czoło wzdłuż linii włosów, okolice brwi, okolice za uszami oraz fałdy nosowo-wargowe. Inne lokalizacje, w których można zauważyć zmiany, to skóra wzdłuż kręgosłupa czy okolica mostkowa. Choroba może mieć przebieg od łagodnego do bardzo ciężkiego. Za jedną z postaci ciężkiego łojotokowego zapalenia skóry uznaje się rozsiane łojotokowe zapalenie skóry, charakteryzujące się sączącymi wykwitami.
Obraz histopatologiczny łojotokowego zapalenia skóry
W przypadku łojotokowego zapalenia skóry nie obserwuje się pod mikroskopem specyficznych dla tej choroby zmian. W naskórku obserwuje się niewielką akantozę z hiperkatozą, parakeratozą i spongiozą. W obrębie warstwy rogowej, na skutek akumulacji łoju, tworzą się twarde łuski. W skórze właściwej obecne są obrzęk i okołonaczyniowe nacieki limfocytowe. Podobnie jak w przypadku łuszczycy, można zaobserwować gromadzenie neutrofilów w obrębie naskórka i wydłużenia sopli naskórka oraz skręcenie naczyń krwionośnych.
